İŞSİZ ŞİİR

İŞSİZ ŞİİR

 

bu imkansızlıklar

bu yaralar

hepsi,

hepsi insan işi

 

sevda diye bağıran yüzün,

bir kitabın en sır satırını

okuyan sesin,

beni bana düşman eden,

ağlamaklı gecelerimin

tek temsilcisi

ve hiçbir yerde şubesi

olmayan yüzün

yani baştan ayağa sen...

 

bu bakışlar

bu bakır tadı

hepsi,

hepsi insan işi

ve insanın insana ettiği

en yalan yemin: Aşk!

hepsi,

hepsi insan işi...