KARTAL

KARTAL

 

İşaret verdi yâr

Diledi ve ol dedi

Açıldı kapı

Açıldı zaman

Sayısız rengiyle

O yâkut taşı

O binlerce heyecan

Ruhumun derin sularında

Beni bekliyor şimdi

 

Ezel bahçesinde

Onca kuş âvâzı

Onca çiçeğin rengiyle

Başladı sevinci  meleklerin

Uykudaydınız

Güneş doğdu

Kabul oldu tövbeniz

Haydi cânlar

Uyanın

Uyanın

 

İpi koptu dünyanın

Kırıldı kafes yırtıldı perde

Suretimiz aynı

Sarı bir rüya biterken karanlıkta

Güneşi yağmur karşıladı

Geceyi uğurlarken

Dağlar arkasına

 

Encâmını hayra yor gönlüm

Dokuduğun ömür kumaşı

Renk renk desen desen

Bir âh’la yandı işte

Yandı kül oldu

Hani nakış

Hani nakkaş

 

İşte bozuldu çılgın büyü

Paslı dudaklarıyla

Sana ölüm sunan acûze

Seni tüketen dünya kuyularında

Işıdı yüreğin şimdi

Işıdı yollar

 

Ya hay

Ya semûd olanla

 

Ey bedenimin yorgun kartalı

Kırıldı kafes

İşte semâ

İşte cân

Kendine bak

Bil kendini

Buğusu silindi aynanın

 

Göğün kandillerini yandı

Başladı

Âyin-i şerîfi semânın

Raks ederek hamd diliyle

Sana bakarak

Kabul ederek seni

Hamd olsun hamd olsun