YÜZ YILA MAHKUM

YÜZ YILA MAHKUM

 

sende karlı dağların serinliği

sende mayıs rüzgarlarının ılıklığı var

sen denizlerimde bir büyük dalgasın

ben senin sonsuzluğunda bir kum tanesi

sen bir tanyerisin renkli camlar gibi

ben her sabah senin şafaklarında uyanıyorum

seni kimseler bilmeyecek benden başka

kimseler bilemeyecek seni sevdiğimi

ona yanıyorum

 

hiç bir şey beni kurtaramaz artık

jüri karar verdi suçluyum

işte ellerime kelepçe vurdular

alıp götürüyorlar beni

güneşe ve gökyüzüne son defa bakıyorum

zaman bir ateş oluyor yüreğime düşen

kendimi kadere ve sana bırakıyorum

yüz yıl sana mahkumum ben