DELİLER

DELİLER

 

Birinci deli kara sevdalı 

Elinde kağıt kalem 

İri memeli, geniş kalçalı 

Kadın resimleri yapıyor 

Burumuş bir mektup avuçlarında 

Hem ağlıyor, hem öpüyor 

 

İkinci deli Tanrıya küskün 

Çıkmış dinden, imandan 

Küfrediyor bütün gün 

Kocaman kocaman elleri var 

Bir tutuşta parçalayacak gökyüzünü 

Bıraksa gardiyanlar 

 

Üçüncü deli zavallının biri 

Bakışları bomboş 

Cam gibi mavi gözleri 

Bir yangında dört yıl önce 

İki çocuğu yanmış cayır cayır 

Çıldırmış, karısı da ölünce 

 

Dördüncü deli bir eski zengin 

Düşmüş, namerde muhtaç olmuş 

Bir dilim ekmek için 

Hala rüyasını görür geçen zamanların 

Sekiz silindirli otomobillerin 

Dağ gibi apartmanların 

 

Beşinci deli aklı başında 

Besbelli hayli dirsek çürütmüş 

Büyük ümitler peşinde 

Deli demeğe bin şahit ister 

Beğenmemiş gidişini dünyanın 

Deli demişler.