MIZIKA

MIZIKA  

Karlı gecelerde küçük istasyonlarda

Düdük çalan trenlere bayılıyorum

Tül perdeler ardında kadınlar gülüyor

Tutup pencerelere tırmanıyorum

Bir şiir söylüyorum sonra bir şarkı

Sonra oturup ağlıyorum

Sonra bir güzel çiçeklenip

Sokaklarda mızıka çalıyorum

Bu kente her gece yağmur yağıyor

Ve ben her gece yeniden ölüyorum

Bu tren oraya gidecek gizlemeyin

Ne derseniz deyin ben biniyorum.