HANÇER

HANÇER

 

Efendim can havliyle sana

Feryâd u figânım var

Istırabım çok derdim yaman

Aklım zâil özüm harap

 

Kâfi değil varlığın

Kalbim tedirgin gönlüm aç

İçimde yanmayınca kandilin

Serap  oldu efkârım

 

Söz bitti fasıl tamam

Gelsin artık muhabbet demi

Gönlümün arzusudur

Seni gördüğüm kehkeşân

 

Ey benliğin esrârı

Bütün bedenlerde tek cân

Muhabbet mülkünde

Seven gönüle mübtelâ

 

Çok lütfûn var merhametin

Madem ki gökyüzü devranda

Âlem seyrandadır

Âzât eyle hâb-ı gafletten

 

Doğdum yaşadım işte

Yaman haller gördüm

Gözüm kapalı başım eğik

Katlime bir ferman ver